Γκρέγκορι Πεκ ο ήσυχος Αμερικάνος

Οι Αμερικανοί αγαπούν τα ‘καλά παιδιά’, που είναι πιστοί σύζυγοι, καλοί οικογενειάρχες και ευγενικοί. Έτσι, η προτίμησή τους για καλλιτέχνες με τέτοιες αρετές είναι φανερή, ώστε αστέρες όπως ο Τζων Γουέιν, o Τζέημς Στιούαρτ, ο Γκάρι Κούπερ και άλλοι τέτοιου στυλ ήταν πάντα δημοφιλείς μέχρι τον θάνατό τους. Το ίδιο συνέβη και με τον Γκρέγκορι Πεκ που μας αποχαιρέτησε για πάντα πριν από λίγο καιρό, σε ηλικία 87 ετών, έχοντας δίπλα του τις τελευταίες στιγμές τον μεγάλο έρωτά του, την Γαλλίδα Βερονίκ Πασανί, με την οποία έζησε μαζί για 48 ολόκληρα χρόνια!

Ο προηγούμενος γάμος του με την κομμώτρια Γκρέτα Ράις, που παντρεύτηκε το 1942 και με την οποία απέκτησε δύο αγόρια, έληξε το 1955. Δεν άργησε να γνωρίσει τον μεγάλο έρωτα (τον ίδιο χρόνο) στο πρόσωπο της Βερονίκ, όταν εκείνη, που ήταν δημοσιογράφος, τον συνάντησε για να του πάρει συνέντευξη κατά τη διάρκεια του γυρίσματος της ταινίας ‘Διακοπές στην Ρώμη’. Σύντομα παντρεύτηκαν και απέκτησαν δύο παιδιά, ένα αγόρι το 1956, και ένα κορίτσι δύο χρόνια μετά. Ο Γκρέγκορι Πεκ, χωρίς να είναι μεγάλος ηθοποιός, έπαιξε σε σημαντικές ταινίες μεγάλων σκηνοθετών με πολύ όμορφες, διάσημες, και ταλαντούχες γυναίκες για παρτεναίρ, όπως την Ίνγκριντ Μπέργκμαν, την Άβα Γκάρντνερ, την Όντρεϊ Χέπμπορν, την Αλίντα Βάλλι, την Τζένιφερ Τζόουνς, την Σούζαν Χαίηγουορντ, την Γκρηρ Γκάρσον, την Ντόροθι Μακ Γκουάιρ, την Ντέμπορα Κερ, την Σοφία Λώρεν, την Λωρίν Μπακόλ και άλλες.

Ο Γκρέγκορι Πεκ γεννήθηκε στις 5 Απριλίου 1916 σε μια μικρή πόλη της Καλιφόρνια, την Λα Γιόλα. Ο πατέρας του ήταν φαρμακοποιός. Εκείνος από παιδί ήθελε να γίνει συγγραφέας, αλλά μεγαλώνοντας ξαφνικά του ήρθε η ιδέα να γίνει ηθοποιός, όταν παίζοντας έναν μικρό ρόλο στο έργο ‘Άννα Κρίστι’ στο Κολέγιο όπου φοιτούσε, άρεσε πολύ στους θεατές. Πηγαίνοντας στην Νέα Υόρκη για να σπουδάσει ηθοποιία, είχε την μεγάλη τύχη να γνωρίσει την μεγαλύτερη ηθοποιό του Μπρόντγουέι, την Κάθριν Κόρνελ, η οποία του έδωσε έναν ρόλο σε έργο του Μπέρναρ Σω, ενώ έκανε περιοδεία με τον θίασό της.

Είχε, όμως, μεγάλη τύχη στην καριέρα του γιατί δεν κουράστηκε καθόλου να βρεθεί στο Χόλυγουντ και να ξεκινήσει με μια αξιόλογη ταινία το 1943, τις ‘Μέρες δόξας’, σε σκηνοθεσία Ζακ Τουρνέρ και συμπρωταγωνίστρια την μεγάλη σταρ της εποχής Ταμάρα Τουμάνοβα. Δεύτερη ταινία του ήταν ‘Τα κλειδιά της βασιλείας’ ως κύριος πρωταγωνιστής δίπλα στους μεγάλους ηθοποιούς Τόμας Μίτσελ, Βίνσεντ Πράις, Ανν Ρίβερ. Η σκανδαλώδης επιτυχία του συνεχίζεται με την εξαιρετική ταινία ‘Κοιλάδα των αποφάσεων’, σε σκηνοθεσία Τάι Γκάρνετ και με συμπρωταγωνίστρια την βραβευμένη με Όσκαρ Γκρηρ Γκάρσον. Μαζί τους ήταν και άλλοι μεγάλοι ηθοποιοί: Λάιονελ Μπάριμορ, Τζέσικα Τάντι, Ντόναλντ Κρισπ, Γκλάντις Κούπερ, Νταν Ντούρια.

Χωρίς να το καταλάβει κι ο ίδιος, σε δύο μόνο χρόνια, είχε γίνει πια περιζήτητος πρωταγωνιστής, γυρίζοντας σπουδαίες ταινίες όπως ‘Spellbound’ του Χίτσκοκ, ‘Μονομαχία στον ήλιο’ του Κινγκ Βίντορ, ‘Συμφωνία κυρίων’ του Ελία Καζάν, ‘Υπόθεση Παραντάιν’ του Χίτσκοκ, ‘Ο μεγάλος αμαρτωλός του Ρόμπερτ Σίονμακ, ‘Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο’ του Χένρυ Κινγκ, ‘Μόμπυ Ντικ’ του Τζων Χιούστον, ‘Τα κανόνια του Ναβαρόνε’ του Λη Τόμσον, ‘Αγαπημένε άπιστε’ του Χένρυ Κινγκ, και δεκάδες άλλες σημαντικές ταινίες στη διάρκεια της λαμπρής καριέρας του. Ήταν υποψήφιος για Όσκαρ πρώτου ρόλου πέντε φορές, για να το κερδίσει το 1962 για την ταινία ‘Α mokingbird’(Ελληνικός Τίτλος: ‘Σκιές και σιωπή’). Σίγουρα του χαρίστηκε, διότι την ίδια χρονιά υποψήφιοι ήταν Ο Πήτερ O’ Τουλ για την συγκλονιστική του ερμηνεία στον ‘Λώρενς της Αραβίας’, o Μπαρτ Λάνκαστερ για μια ακόμη μοναδική ερμηνεία στον ‘Βαρυποινίτη του Αλκατράζ’, όπως και o Τζακ Λέμον για τις ‘Μέρες κρασιού και λουλουδιών’, και ο Μαρτσέλο Μαστρογιάννι για το ‘Διαζύγιο α λα ιταλικά’. Βλέπετε, η Ακαδημία Κινηματογράφου συμπαθεί τα ‘καλά παιδιά’, όπως και άλλοτε βράβευσε ηθοποιούς χωρίς ιδιαίτερη αξία, εις βάρος άλλων μεγάλων ερμηνευτών που δεν τιμήθηκαν ποτέ: Γκρέτα Γκάρμπο, Μοντγκόμερι Κλιφτ, Ρίτσαρντ Μπάρτον, Τζούντι Γκάρλαντ, Κάρι Γκραντ κ.λπ.

Ο Γκρέγκορι Πεκ παρέμεινε σε καλή φόρμα μέχρι τα βαθιά γεράματα και δεν σταμάτησε να γυρίζει ταινίες για τον κινηματογράφο και για την τηλεόραση μέχρι το 1991. Τελευταίες ταινίες του ήταν ‘Ο Γέρο Γκρίνγκο’ το 1989 με συμπρωταγωνίστρια την Τζέην Φόντα, και ‘Με τα λεφτά των άλλων’ το 1991 με συμπρωταγωνιστή τον Ντάνι Ντε Βίτο.

Αρκετές φορές συμμετείχε σε φιλανθρωπικές και πολιτικές οργανώσεις, και από το 1967 μέχρι το 1970 ήταν πρόεδρος της Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών (δηλαδή αυτής που απονέμει τα Όσκαρ…) και ως Πρόεδρος είχε την πρωτοβουλία το 1968 να αναβάλει την τελετή των Όσκαρ εξαιτίας την άνανδρης δολοφονίας του ειρηνιστή Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

Ένας από τους μεγάλους σταρ του Χόλλυγουντ ‘έφυγε’, αλλά εξακολουθεί να ζει στις καρδιές μας, χάρις στις πολλές καλές ταινίες που γύρισε, και που θα προβάλλονται πάντα -τουλάχιστον από την τηλεόραση- θυμίζοντάς μας τις πιο ωραίες μέρες του κινηματογράφου.

ΤΑΣΟΣ ΚΟΥΤΣΟΘΑΝΑΣΗΣ

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ