Έφυγε σήμερα το πρωί από κοντά μας σε ηλικία 96 ετών ο δικός μας Μίκης. Το σύμβολο των αγώνων, των διεκδικήσεων, της δικαιοσύνης που με την δημιουργική και ενάρετη διαδρομή του άλλαξε το ήθος των Ελλήνων αναχώρησε για τους ουρανούς. Ο άνθρωπος που δημιούργησε τη σχολή του πολιτικοποιημένου καλλιτέχνη και θωρείται πρότυπο διεθνώς περνά στην αθανασία και θα συνεχίζει να σηματοδοτεί φωτεινούς δρόμους, Η είδηση σε χρόνο ρεκόρ έκανε κυριολεκτικά το γύρω του κόσμου και σ’ όλον τον Ελληνισμό επικρατεί θλίψη και προβληματισμός. 
Η συγκίνηση είναι πρωτοφανής εν’ όψει των απανωτών προβλημάτων της κοινωνίας χωρίς όραμα και πυξίδα. Ότι να αναφέρουμε θα είναι λίγο, για την Ενική αντίσταση, για τη Μακρόνησο για τη κηδεία του Πετρούλα και του Παλαμά, για την Επταετία των Συνταγματαρχών για τη Μεταπολίτευση για μελοποίηση των νεοελλήνων ποιητών… τι πρωτοθυμηθούμε. Τις συναυλίες διαμαρτυρίας του για τη Χούντα σε ολόκληρο τον πλανήτη, τη συναυλία του στην Κούβα… τι; Πρόκειται για μια τόσο πολύπλευρη χαρισματική προσωπικότητα που πάντρεψε την τέχνη και την πολιτική ισότιμα και διαμόρφωσε μια ανήσυχη και σκεπτόμενη κοινωνία.
Αν σταθούμε καθαρά στο μουσικό του έργο πρέπει να ομολογήσουμε ότι αν γνωρίζουν έναν Έλληνα συνθέτη σε όλον το κόσμο είναι ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Βαγγέλης Παπαθανασίου . Δεν υπάρχει κράτος και συμφωνική ή λαϊκή ορχήστρα που να μην γνωρίζει το ”Αξιον εστί” (σε ποίηση του Οδυσέα Ελύτη).
Ο Μίκης Θεοδωράκης γεννήθηκε στη Χίο, στις 29 Ιουλίου του 1925. Ο πατέρας του, Γιώργος Θεοδωράκης ληταν δικηγόρος και ανώτερος κρατικός υπάλληλος που υπηρέτησε σε διάφορα μέρη της Ελλάδος και έτσι ο Μίκης πέρασε τα παιδικά του χρόνια διαμένοντας σε διάφορες πόλεις της επαρχίας και για αρκετό διάστημα στην Τρίπολη.
Είχε οργανωθεί στο ΕΑΜ και συμμετείχε και πήρε ενεργό μέρος στην Αντίσταση αντιδρώντας στη μετακατοχική επέμβαση των Άγγλων στην Χώρα μας και τραυματίστηκε στα Δεκεμβριανά που είχε θεωρήθηκε νεκρός. Την περίοδο του Εμφυλίου κρυβόταν στην Αθήνα αλλά συνελήφθη και εξορίστηκε στην Ικαρία και μετά στη Μακρόνησο. Στην εξορία έγραψε πολλά τραγούδια που δημοσιποίησε αρότερα. Μετά από την στρατιωτική του θητεία, έφυγε για το Παρίσι για να σπουδάσει στο Conservatoire συμφωνική μουσική και σιγά σιγά άρχισε να αναγνωρίζεται διεθνώς.
Από τα κορυφαία του έργα θεωρείται το ο ”Αξιον εστί” σε ποίηση του Οδυσέα Ελύτη το «Μαουτχάουζεν», σε ποίηση του Ιάκωβου Καμπανέλλη και το Κάντο Χένεραλ σε ποίηση Πάμπλο Νερούντα.
Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε κάτι άλλο για τον τεράστιο Μίκη Θεοδωράκη διότι όλοι οι τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί, εφημερίδες, πρακτορεία ειδήσεων αλλά και ιστότοποι ξετυλίγουν άπειρες πτυχές του αξιοζήλευτου βίου του.
Η κηδεία του Μίκη Θεοδωράκη και η ταφή του θα τελεστούν σύμφωνα με την επιθυμία του στην Ιδιαιτέρα του πατρίδα τον Γαλατά Χανίων.
-Αιώνια σου η μνήμη μεγάλε Έλληνα Μίκη
