Έφυγε σήμερα (Τρίτη 22 Οκτωβρίου) από κοντά μας από ανακοπή καρδιάς, ο εμβληματικός τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλος σε ηλικία 81 ετών . Ο καλλιτέχνης έπασχε εδώ και δύο χρόνια από καρκίνο και είχε υποβληθεί σε επέμβαση αφαίρεσης του μισού πνεύμονα. Την τελευταία εβδομάδα νοσηλευόταν στο νοσοκομείο ”Υγεία”. 
Είχε γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1944 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε μέσα σε μια ταραγμένη εποχή που του διαμόρφωσε ένα ανατρεπτικό και ανήσυχο χαρακτήρα . Ο ερχομός στην Αθήνας στα μέσα της δεκαετίας του ’60 δεκαετία του επιφύλασσε εκπλήξεις και η μουσική του πορεία , έμελλε να αλλάξει το ελληνικό τραγούδι. Αυθεντικός, λιτός και ανατρεπτικός σε όλη του την πορεία κατάφερε να επιβάλλει δικό του ύφος και δικούς κανόνες στην διασκέδαση. Ξεκίνησε τη δισκογραφία το 1966 με την δισκογραφική εταιρεία ΛΥΡΑ και παρότι όλοι ήταν επιφυλακτικοί για το εγχείρημα του, σημείωσε πρωτοφανή επιτυχία και μανιακούς οπαδούς. Μεγάλη απήχηση γνώρισε στη νεολαία και τον φοιτητόκοσμο των μεγαλουπόλεων που έτρεχαν στις μπουάτ να ακούσουν τα πρωτότυπα τραγούδια του που περείχαν παράδοση, σάτιρα, ελληνικότητα και λαϊκή πρωτοτυπία που είχε παρασύρει πολλούς δημιουργούς της εποχής να τον ακολουθήσουν. Ο Σαββόπουλος καθιερώθηκε στις εμβληματικές φυσιογνωμίες της ελληνικής κουλτούρες και άγγιξε όλους του Έλληνες καθότι είχε μεγάλη δύναμη στο λόγο στο οποίο βασιζόταν πολύ. Έχει τεράστια δισκογραφία με -ως επί το πλείστον- δικές δημιουργίες. Τραγούδια είτε σε πρώτη ή δεύτερη εκτέλεση είπαν πολλοί επώνυμοι τραγουδιστές και πολλοί ήταν αυτοί που συνεργάστηκαν μαζί του και στις ζωντανές εμφανίσεις. Είχε τραγουδήσει σε όλες τις χώρες που υπάρχουν Έλληνες και είχε δώσει εντός και εκτός Ελλάδος εκατοντάδες ιστορικές συναυλίες. Η μεγαλύτερη συναυλία με 85.000 θεατές (νούμερο που δεν έχει αγγίξει κανένας άλλος Έλληνας καλλιτέχνης μόνος του) ήταν στο Ολυμπιακό Στάδιο της Καλογρέζας , που μάλιστα ο Σιορ Νιόνιος είχε κατέβει με αερόστατο στο στάδιο!. Χαρακτηριστικά του τραγούδια: ”Συννεφούλα”. ” Και τι ζητάω”, ”Ω ντιρλαντά”, ”Ρεζέρβα”, ”Τραπεζάκια έξω”, ”Χάθηκα”, ” Το περιβόλι του τρελού”. «Μπάλλος», «Βρόμικο Ψωμί» και εκατοντάδες άλλα, πάντα με αινιγματικό πολιτικό λόγο που είχε επηρεάσει και συμπαρασύρει όλο τον καλλιτεχνικό κόσμο του θεάματος και του ακροάματος στο προοδευτικό και επαναστατικό του ρυθμό.
”Π’ Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του και τους φίλους του.
