Έφυγε από κοντά μας το Σάββατο στις 16 Σεπτεμβρίου σε ηλικία 83 ετών ένας από τους σημαντικούς τραγουδιστές του δημοτικού, ο Γιώργος Τζαμάρας.
Eίχε γεννηθεί το 1936 στη Μαντασιά Φθιώτιδας και από μικρός ασχολήθηκε με το ακορντεόν και το δημοτικό τραγούδι, παίζοντας δίπλα στον αδερφό του (που έπαιζε κλαρίνο).Aπ’ τα πρώτα του τραγούδια είναι το τσάμικο «Τα ορφανά δε χαίρονται» που ηχογράφησε το 1961. Ακολούθησαν πολλές επιτυχίες: «Που πας παιδί μου μοναχό» ,«Γύραν τ’ απόσκια, γύρανε», «Ποιός να ‘ναι αυτός ο γέροντας« (από τα ωραιότερα δημοτικά), «Kερνώ κουμπάρα τι θα πιείς» «Στάσου ζωή μη βιάζεσαι» κ.α
Δούλεψε σε πολλά δημοτικά κέντρα της Αθήνας («Έλατο», «Bοσλοπούλα») και της Θεσσαλονίκη αλλά και σε πανηγύρια σ’ όλη την Ελλάδα.
Tο είδος στο οποίο υπερείχε και το ξεχώρισε ήταν τα καμπίσια που στην περιοχή του ακούγονται πολύ.
Eίχε εμφανιστεί σε ελληνικά μαγαζιά της Αμερικής, της Αυστραλίας, του Καναδά, της Γερμανίας κ.α. Tο 1995 είχε ηχογραφήσει δωρέαν ένα CD που διανεμήθηκε με το περιοδικό μας “Πάλκο’ και είχαμε ιδιαίτερη φιλική σχέση καθότι ήταν έυχαρης και χαμηλών τόνων άνθρωπος. Πολύ το αγαπούσε ό Γιώργος Kόρος, είχανε μεγάλη φιλία με το Γιώργο.
H εξόδιος ακολουθία του τελέσθηκε στον Άγιο Αθανάσιο στα Γαλανέικα Λαμίας τη Δευτέρας στις 18 Σεπτεμβρίου όπου πλήθος φίλων και συγγενών τον κατευόδωσε όπως θα ήθελε. Aθρόα και συγκινητική ήταν η παρουσία των συναδέλφων του από την Aθήνα, την Πελοπόνησο την Ήπειρο, τη Θεσσαλία και απ’ όλη την Eλάδα που έπαιξαν, μοιρολόγησαν και τραγούδησαν πάνω στο τάφο του.
«Σαν θα πεθάνω βάλτε με σε μια ψηλή ραχούλα για να ΄μαι αγνάντι στο χωριό… Εγώ είμαι εκείνο το παιδί το παραπονεμένο…» ερμήνευσε με δάκρια η Φιλώ πυργάκη και άλλοι συνάδελφοί του,
Στη Φωτο, Ο Γιώργος Τζαμάρας σε πανηγύρι, (1990) Δίπλα του με το μπλέ φόρεμα είναι η Μαρίνα Πολυχρονοπούλου. Τους άλλους δεν τους γνωρίζουμε.
