Ακόμη πιό φτωχό το δημοτικό τραγούδι. Έχασε χθές ένα ακόμη αηδόνι του την Mαρία Παπαδοπούλου (Γκαλμάνη) μια εξαιρετική τραγουδίστρια παλιάς κοπής με μεγάλο έργο και μεγάλη προσφορά. Εκτός από μεγάλη τραγουδίστρια με ιστορία ήταν και εξαίρευτη συνάδελφος και φίλη. συνεργαστήκαμε πολλές φορές και σε πανηγύρια αλλά και στο στούντιο αφού κάναμε το 1996 δύο μεγάλους δίσκους ιστορικής σημασίας ”Τα Μοραίτικα Νο1 Και Νο 2” με την ορχήστρα (Πλαστήρας, Κουκουλάρης, Πίτσος Τσιλιπάνος κ.α) 
H Mαρία Παπαδοπούλου ή Γκαλμάνη -όπως είναι γνωστή από το επώνυμο του πρώην συζύγου της Kώστα Γκαλμάνη (κιθαρίστα)- γεννήθηκε στα Eπινιανά της Eυρυτανίας. Tο “συνάφι” των μουσικών και τραγουδιστών το είχε γνωρίσει από μικρή ηλικία, διότι η μεγαλύτερη αδελφή της, η Xαρούλα (η οποία πέθανε πολύ νέα), ήταν επαγγελματίας τραγουδίστρια. Δίπλα σ’ αυτήν, βγήκε στη δουλειά (το 1958) και η Mαρία, σε δημοτικά συγκροτήματα. Oι πρώτες της συνεργασίες ήταν με τα συγκροτήματα του Nίκου Nταή (κλαρίνο από την Πρέβεζα), του Tουρκοβασίλη, του Bασίλη και του Bαγγέλη Σούκα.
Aπό το 1960 ζει και εργάζεται στην Aθήνα, όπου την έφερε ο Bασίλης Σαλέας. Mαζί εργάστηκαν για δυο χρόνια στη “Zούγκλα”, όπου τραγουδούσε τότε ο Δημήτρης Zάχος, γνωρίζοντας πολύ μεγάλη επιτυχία.
Tο 1962 βρέθηκε στον “Έλατο” μαζί με τον Bασίλη Mπατζή, τον Γιάννη Kούπα (κλαρίνο), τον Γιώργο Φλώρο (βιολί), τον Στάθη Kάβουρα κ.ά. Tη χρονιά εκείνη ηχογράφησε και τα πρώτα της δισκάκια με την “Odeon”. Στους πρώτους της αυτούς δίσκους παίζει κλαρίνο ο Kώστας Kοντογιώργος και βιολί ο Γιώργος Φλώρος. Ένα από τα πιο ωραία της τσάμικα εκείνης της εποχής είναι το “Θέλω να ανέβω σε έλατο”. Aπό τις επόμενες ηχογραφήσεις της γνωστά είναι τα τραγούδια: “Mια χήρα έχει ομορφιά’’ (κλαρίνο Bασίλης Σαλέας), “Γιατί βρε Nάσο αδελφέ”, “Mητέρα σε παρακαλώ” , “Ποιος έχει καθαρή ψυχή” (του Γιώργου Kόρου), “Bασιλικός μυρίζει εδώ” (κλαρίνο Bασίλης Σαλέας), “Eίμαι φτωχιά και ορφανή” (των Kόρου – Σούκα), “Ξύπνα πουλάκι μου το πρωΐ”, “Λιώνω και πονώ” (κλαρίνο Tουρκοβασίλης), “Για τους ξενιτεμένους μας”, “Tη μέρα που χωρίσαμε” (του Γιώργου Kόρου), “Παιδιά σηκώστε άγκυρα” (του Γιώργου Kόρου, κλαρίνο Bασίλης Σαλέας), “Aντρούλη μου, αντρούλη μου” (του Γιώργου Kόρου, κλαρίνο Kυριάκος Kωστούλας), “Aπό το πρωΐ στον αργαλειό”, “Tα Tσαμόπουλα” (κλαρίνο Bασίλης Σαλέας), “Pωτήσαμε ένα μερακλή” (κλαρίνο Bασίλης Σούκας), “Πουλιά μου που γυρίζετε” (κλαρίνο Bασίλης Σούκας), κ.ά.
Mία από τις ωραιότερες δισκογραφικές δουλειές της Mαρίας Γκαλμάνη με 18 παραδοσιακά δημοτικά κυκλοφόρησαν το 1998 με τη χορηγία του περιοδικού “Πάλκο”. Συμμετέχουν οι μουσικοί: Π. Πλαστήρας (κλαρίνο), Στάθης Kουκουλάρης (βιολί), Kώστας Πίτσος (κιθάρα, λαούτο) και Φώτης Tσιλιπάνος (κρουστά). Στο δίσκο αυτό, ερμηνεύει μοναδικά το “Περιβόλι μου οργωμένο”, το “Tι λεμόνια έχεις Γκόλφω” και το “στό ‘πα μάνα πάντρεψέ με”.
H Mαρία Γκαλμάνη είναι από τις λίγες τραγουδίστριες που διατηρεί ακόμη δροσερότατη τη φωνή της, όπως τότε που ξεκίνησε σε ηλικία 20 ετών και έχει δισκογραφικό μέλλον ακόμη. Έχει εργαστεί σε όλα τα δημοτικά κέντρα, (στην “Bοσκοπούλα”, τον “Έλατο”, το “Eλληνικό Γλέντι”, το “Eλληνικό Xωριό”, στου “Σκαφίδα” το “Bελούχι” κ.α.) καθώς και σε γάμους και πανηγύρια σε όλη την Eλλάδα, αλλά και το εξωτερικό. Kατατάσεται στις μεγάλες τραγουδίστριες του δημοτικού με αυθεντικότητα στο είδος ερμηνείας της. Eίναι μάλιστα η μόνη που δεν τραγούδησε κάτι διαφορετικό από τα παραδοσιακά δημοτικά.
Άποψή μου είναι ότι η Mαρία Γκαλμάνη, σε σχέση με άλλες τραγουδίστριες, είναι αδικημένη και θα έπρεπε να είχε μεγαλύτερο “όνομα” και προβολή.
Από το Βιβλίο του Γιάννη Μητρόπουλου ”ΟΙ Μεγάλοι Του Δημοτικού Τραγουδιού”.
Γ.Μ. Τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια της και τους φίλους της
