ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΄Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ;
Ο τυμπανιστής θα φαφλατίζει περί απελευθέρωσης
μα χωρίς προηγούμενο η καταπίεση μέσα στη χώρα θα ναι
Μπ. Μπρεχτ, Η αρχή του πολέμου.
Καταδικάζουμε απερίφραστα τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράσταση και στήριξή μας στον λαό της, που χρόνια τώρα δοκιμάζεται από τις συνέπειες του ξέφρενου ανταγωνισμού ανάμεσα στην Ρωσία και τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και ΕΕ για τον έλεγχο της ενέργειας και το μοίρασμα των ζωνών επιρροής στην περιοχή.
Ταυτόχρονα με ιδιαίτερη ανησυχία παρακολουθούμε την προέκταση αυτής της σύγκρουσης στο πολιτιστικό πεδίο, τη γενικευμένη επιχείρηση των δύο αντιμαχόμενων πλευρών να μετατρέψουν τον Πολιτισμό από συνώνυμο του ανθρωπισμού, της παιδείας και της ειρήνης σε πολεμικό εργαλείο. Και αυτό για την τέχνη σημαίνει θάνατος.
Η διακοπή σχέσεων ανάμεσα στους πολιτιστικούς οργανισμούς της ΕΕ και των ΗΠΑ με τους αντίστοιχους της Ρωσίας και αντίστροφα, δεν στρέφεται απλά κατά των κρατικών πολιτιστικών φορέων, όπως ισχυρίζονται αυτοί που την επιβάλλουν. Στην πραγματικότητα στρέφεται κατά της τέχνης και των καλλιτεχνών. Τα έργα τέχνης πεθαίνουν όταν μένουν κλεισμένα στα συρτάρια. Αποκτούν υπόσταση και ζωή μόνο όταν ερμηνεύονται και διαδίδονται. Ούτε οι ΗΠΑ, η ΕΕ και η Ουκρανία, ούτε η Ρωσία έχουν δικαίωμα να τα απαγορεύουν, γιατί δεν τους ανήκουν. Τα πνευματικά επιτεύγματα της κάθε χώρας είναι προϊόντα εργασίας χιλιάδων ανθρώπων όπου γης στη διάρκεια των αιώνων. Ανήκουν στην ανθρωπότητα.
Η κατάλυση της ελευθερίας στη σκέψη και το φρόνημα, ο εξαναγκασμός καλλιτεχνών να συμμορφωθούν με το κυρίαρχο αφήγημα της κάθε πλευράς κάτω από την απειλή ότι θα απολυθούν, θα αποκλειστούν και θα καταστραφεί η σταδιοδρομία τους, ανήκουν στις πιο μαύρες εποχές στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το ίδιο και στη χώρα μας η στοχοποίηση, η λοιδορία και η ιδεολογική τρομοκράτηση όποιου καλλιτέχνη, οποιουδήποτε ανθρώπου αρνείται να συνταχθεί με το κλίμα φανατισμού, μισαλλοδοξίας και διακρίσεων ανάμεσα στους λαούς, είναι τρομακτικά επικίνδυνο φαινόμενο..
Δεν είναι το δίκιο του λαού της Ουκρανίας αυτό που υπερασπίζονται όσοι μεταχειρίζονται τέτοια μέσα. Τα ανθρωπιστικά αισθήματα δεν συμβαδίζουν με τη ρητορική του μίσους και οπωσδήποτε δεν είναι επιλεκτικά. Εκδηλώνονται προς όλους τους λαούς στο Ιράκ, την Γιουγκοσλαβία, την Λιβύη, την Συρία, την Παλαιστίνη, την Υεμένη, την Κύπρο. Αυτό που στ’ αλήθεια επιδιώκουν με τη διαίρεση του πολιτισμού και τη φίμωση κάθε γνήσιας αντιπολεμικής φωνής, είναι η προετοιμασία του πολέμου, που θέλει τους λαούς στοιχισμένους σε στρατόπεδα και απόλυτα ευθυγραμμισμένους με τις επιδιώξεις αυτών που τους εξουσιάζουν. Μα οι λαοί είναι οι μόνοι που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Αντίθετα έχουν όλα εκείνα που τους ενώνουν: την ανάγκη για ειρήνη, ευημερία, δημιουργική ζωή.
Σ’ αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς οι άνθρωποι της Τέχνης και των Γραμμάτων καλούμαστε να αγωνιστούμε γι’ αυτή την ενότητα. Να σταθούμε στο πλευρό τόσο των Ουκρανών, όσο και των Ρώσων καλλιτεχνών, να αντισταθούμε στις πολιτιστικές διακρίσεις, τις απαγορεύσεις και τις επικίνδυνες περιχαρακώσεις, να δυναμώσουμε τις φωνές μας ενάντια στον πόλεμο, που προϋποθέτει την απεμπλοκή της χώρας από τους πολεμικούς σχεδιασμούς. Με λίγα λόγια στο πραγματικό δίλημμα «Πολιτισμός ή Βαρβαρότητα;» παίρνουμε το μέρος του Πολιτισμού, παίρνουμε τη θέση μας στη σωστή πλευρά της Ιστορίας.
