Ο κινηματογράφος είναι γεμάτος από «ήρωες» που αγαπήθηκαν από το κοινό για τα ευγενικά τους αισθήματα (όπως ο Ταρζάν) ή από τις παράτολμες πράξεις τους συχνά για να βοηθήσουν φτωχούς και αδικημένους όπως ο Ρομπέν των Δασών, ή ο Σούπερμαν. Είναι βέβαια και ο Ηρακλής Πουαρό της Αγκάθα Κρίστι που ξεδιαλύνει αρκετά εγκλήματα, ο Σέρλοκ Χόλμς, και πολλοί άλλοι που στο πέρασμα πολλών δεκαετιών δεν έχουν την αίγλη τους, και φυσικά δεν πεθαίνουν ποτέ.
Όμως ο Τζέημς Μποντ είναι το «κάτι άλλο» ώστε να είναι ο δημοφιλέστερος όλων. Και δεν είναι «καλό παιδί», μάλλον κάθαρμα τον βλέπουν πολλοί, είναι όμως κομψός, αριστοκράτης, έξυπνος, θαρραλέος και προ πάντων με πανέμορφα θηλυκά δίπλα του. Άλλωστε, οι κινηματογραφικές παρτενέρ του είναι όλες κουκλάρες και με τίτλους καλλιστείων οι περισσότερες, όπως η Kλοντίν Οζέ (Μις Γαλλία 1958), η Ούρσουλα Άντρες, n Τζιλ Σαιντ Τζον. Βασικά προσόντα για να είναι κάποιο , «κορίτσι του Τζέημς Μποντ» είναι το ωραίο σώμα, το πλούσιο στήθος, και βέβαια το πρόσωπο. Η καημένη Τζούλι Κρίστι, παρόλο που είναι εξαιρετική ηθοποιός βραβευμένη με Όσκαρ στην ταινία του 1965 «Ντάρλινγκ», αποκλείστηκε λόγω έλλειψης προσόντων!
Αντίθετα, αν και ατάλαντες οι περισσότερες που έγιναν «κορίτσια του Μποντ», κέρδισαν πολλά στην καριέρα τους μ’ αυτές τις εμφανίσεις τους, όπως n Ντάιαν Ρινγκ, η Mπριτ Έκλαντ, η Τάνια Ρόμπερτς, η Ντανιέλα Μπιάνκι, n Όνορ Μπλάκμαν, η Τζέιν Σέιμουρ, η Κάρολ Μπουκέ, n Λουτσιάνα Παλούτζι, η Μπάρμπαρα Καρέρα κι όλες οι άλλες.
Ο συγγραφέας του Τζέημς Μποντ lαν Φλέμινγκ δεν υπήρξε τίποτα ιδιαίτερο, ήξερε όμως να προσφέρει στις ιστορίες του σασπένς, απρόοπτα και πολύ σεξ. Εξ’ άλλου, όσοι υποδύθηκαν τον ήρωά του ήσαν πάντα γοητευτικοί, λεβεντόκορμοι και με φινέτσα, ώστε να πέφτουν εύκολα στο δίχτυα τους οι πιο ωραίες γυναίκες. Πρέπει να θυμίσω ακόμη ότι εκτός από την Τζούλι Κρίστι κι άλλες διάσημες σταρ επιθυμούσαν μετά μανίας να γίνουν «κορίτσια του Μποντ», όπως η Μπριζίτ Μπαρντό και η Κατρίν Ντενέβ που είχαν προταθεί για τον ρόλο της Τρέισι (συζύγου του Μποντ) αλλά για κακή τους τύχη οι παραγωγοί προτίμησαν για τον ρόλο εκείνον την Ντάιαν Ρινγκ. Απογοήτευση και γιο την Ράκελ Γουέλς που παρά την σφοδρά επιθυμία της να παίξει την Τίφανι στην ταινία «Τα διαμάντια είναι παντοτινά», προτίμησαν για τον ρόλο την Τζιλ Σαιντ Τζον.
Μπορεί οι απαιτήσεις του ρόλου να θέλουν τον Μποντ αριστοκράτη και κομψό, αλλά δεν ήσαν όλοι όσοι τον υποδύθηκαν έτσι. Χαρακτηριστικά αναφέρει ο Φλέμινγκ ότι επειδή ο πρώτος κινηματογραφικός Τζέημς Μποντ, ο Σον Κόνερι, δεν ήταν καν αριστοκράτης, αλλά ένας φτωχός νέος που έκανε χίλια -δυο ταπεινά επαγγέλματα πριν γίνει ηθοποιός, ο σκηνοθέτης του Τέρενς Γιανγκ (για να μπει στο κλίμα του ρόλου του) τον ανάγκασε να…κοιμάται με κοστούμι και γραβάτα! Βέβαια κανείς δεν αμφισβήτησε με την πρώτη ταινία «Δόκτωρ Νο» ότι ο Κόνερι δεν ήταν αριστοκράτης, γιατί ήταν τόσο πειστικός!
Όσο κι αν φανεί παράξενο, υποψήφιος για τον πρώτο ρόλο ήταν ο Κρίστοφερ Λn (ναι, ο γνωστός Δράκουλας) που δεν στεναχωρήθηκε βέβαια για την απόρριψή του αφού έκανε κι εκείνος μεγάλη καριέρα έστω και με τον τρομαχτικό του ήρωα. Αν όμως πάμε λίγο πιο πριν και συγκεκριμένα στο 1954, πρώτος διδάξας του Τζέημς Μποντ ήταν ο Μπάρι Νέλσον, αλλά στην τηλεοπτική έκδοση του «CASINO ROΥALE». Ενώ το 1967 πάλι στην μικρή οθόνη τον ρόλο ερμήνευσε ο αξέχαστος σπουδαίος ηθοποιός Ντέηβιντ Νίβεν.
Ο Σον Κόνερι, απ’ όλους τους ερμηνευτές του Μποντ, υπήρξε ο καλύτερος κι ως γνωστόν ο δημοφιλέστερος που έκανε μεγάλο αγώνα όταν εγκατέλειψε τον ρόλο, μετά από αρκετά χρόνια, να μην τον ταυτίζει ο κόσμος με τον πασίγνωστο πια ήρωα. Και τα κατάφερε…εν μέρει παίζοντας σε ταινίες μεγάλων σκηνοθετών εντελώς διαφορετικά πράγματα όπως: «Χαϊλάντερ» (1986), «Το όνομα του Ρόδου» (1986), «Αδιάφθοροι» (το 1987, όπου κέρδισε και το Όσκαρ β’ ρόλου), «Ιντιάνα Τζόουνς» (1989), «Ο βράχος» (1996) και άλλες.
Οι ταινίες Τζέημς Μποντ
Οι ταινίες του Σον Κόνερι με ήρωα τον Τζέημς Μποντ είναι οι εξής:
-
«Τζέημς Μποντ εναντίον Δρ. Νο», με την Ούρσουλα Άντρες σε σκηνοθεσία Τέρενς Γιανγκ (1962).
-
«Από την Ρωσία με αγάπη», από τον ίδιο σκηνοθέτη και παρτενέρ την Ντανιέλα Μπιάνκι (1963).
-
«Χρυσοδάκτυλος», με σκηνοθέτη τον Γκάι Χάμιλτον και παρτενέρ την Όνορ Μπλάκμαν (1964).
-
«Επιχείρηση Κεραυνός» (1965), με σκηνοθέτη πάλι τον Τέρενς Γιανγκ και παρτενέρ την Kλοντίν Οζέ. Την Kλοντίν την γνώρισα στην Αθήνα, μετά από αρκετά χρόνια, όταν συμπρωταγωνίστησε με την Ίγκριντ Τούλιν και τον Νίκο Κούρκουλο στην «Χαμένη κυρία». Πανέμορφη, και στην συντροφιά απολαυστική, με πολύ χιούμορ.
-
«Ζεις μόvo δύο φορές», με σκηνοθέτη τον Λιούις Γκίλμπερτ, και κάμποσα όμορφα κορίτσια, αγνώστων στοιχείων. (1967)
Μετά απ’ αυτές τις ταινίες αποφασίζει να εγκαταλείψει τον ρόλο και τον διαδέχεται ο Τζορτζ Λαζένμπι, ένας ψυχρός τύπος που δικαιολογημένα απογοήτευσε το κοινό. Παρ’ όλα αυτά, η ταινία δεν πήγε πολύ άσχημά εισπρακτικά, ασφαλώς μόνο λόγω θέματος.
Η παροιμία που λέει, «μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες» ισχύει για τον Κόνερι. Για να συνεχίσουν τον θρύλο του ήρωα μετά την επιτυχία του Λαζένμπι ζητούν πάλι την συνεργασία του Κόνερι για την νέα ταινία «Τα διαμάντια είναι παντοτινά» κι εκείνος ξεχνάει τον όρκο του με την υπόσχεση να μην τον ξαναπατήσει. Με σκηνοθέτη τον Γκάι Χάμιλτον η ταινία αυτή του 1971 κάνει και πάλι τρελές εισπράξεις.
Τώρα πια πρέπει να βρεθεί οριστικά ο άξιος διάδοχος, κι αυτός γοητευτικός και δυναμικός, και η εκλογή είναι ιδιαίτερα πετυχημένη. Ο Ρότζερ Μουρ παίρνει επάξια την σκυτάλη και γυρίζει σειρά ταινιών γνωρίζοντας εξαιρετική επιτυχία. Οι ταινίες αυτές είναι οι εξής :
-
«Ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθάνουν», 1973
-
«Ο άνθρωπος με το χρυσό πιστόλι», 1974
-
«Ο κατάσκοπος που μ’ αγάπησε», 1977
-
«Moonraker», 1979
-
«Για τα μάτια σου μόνο», 1981
-
«Octopussy», 1983
Μετά τον Ρότζερ Μουρ ο Τίμοθι Ντάλτον «ντύνεται» ο καινούριος Τζέημς Μποντ για δύο ταινίες: «Επιχείρηση κινούμενος στόχος» (1985) και «Με το δάχτυλο στη σκανδάλη» (1987).
Ο τελευταίος πράκτορας
Τελευταίος πράκτορας «007» ο Πιρς Mπρόσvαν, φυσικά κι αυτός ωραίος και αθλητικός, με έντονο προσωπικό ερωτικό παρελθόν, ό,τι πρέπει δηλαδή για τον ήρωα που ανέλαβε να υπηρετήσει , μια και το σεξ έχει πάντα σημαντική θέση σε κάθε ιστορία του δημοφιλέστερου ήρωα της οθόνης. Η ταινία του «Επιχείρηση χρυσά μάτια», γυρισμένη το 1995, έχει ξεπεράσει σε εισπράξεις όλες τις προηγούμενες σχετικές ταινίες κάνοντας στις H.Π.A, 100 εκατομμύρια δολάρια και εκτός Η.Π.Α. άλλα 150 εκατομμύρια. Τα νούμερα όμως ξεγελάνε, διότι τα 63,6 εκατομμύρια δολάρια που είχε κάνει η «Επιχείρηση κεραυνός», που έφταναν συνολικό τα 157 εκατομμύρια, έναντι 55 εκατομμυρίων της ταινίας του Μπρόσναν.
Μπορεί οι ταινίες αυτές να μην είχαν ιδιαίτερη καλλιτεχνική αξία, κέρδισαν όμως τρία Όσκαρ: Ο «Χρυσοδάκτυλος» για καλύτερα ηχητικά εφέ, η «Επιχείρηση κεραυνός» για οπτικά εφέ, ενώ ο Πολ Μακ Κάρτνεϋ κέρδισε το Όσκαρ καλύτερου τραγουδιού με το «Live and let die», που ακουγόταν στην ταινία που είχε τον ίδιο τίτλο.
Ο δημιουργός του Τζέημς Μποντ, Ιαν Φλέμινγκ, «έφυγε» ένδοξος με τις απανωτές επιτυχίες του ήρωά του, το 1964, σε ηλικία 56 ετών. Από την ημέρα που γεννήθηκε ο Τζέημς Μποντ στις 18 Φεβρουαρίου του 1952 στο βιβλίο «Καζίνο Ρουαγιάλ» στο εξοχικό του σπίτι στην Τζαμάικα, ο Φλέμινγκ πίστεψε ότι αυτό το «παιδί» του θα γινόταν αξιαγάπητο. Έτσι, στα χρόνια που ακολούθησαν οι περιπέτειές του θα γέμιζαν άλλα 14 βιβλία, που όπως ξέρουμε έγιναν όλα ταινίες οι οποίες σάρωσαν τα ταμεία. Ο ίδιος, δύο χρόνια πριν το τέλος του, είχε δει να προβάλλεται η πρώτη ταινία «Δόκτωρ Νο» στους αγγλικούς κινηματογράφους. Κι αν κάποιοι τον κατηγορούσαν για την παιδική ελαφρότητα των έργων του, δεν δίστασε να πει στους δημοσιογράφους: «Ο Τζέημς Μποντ είναι το αποτέλεσμα της παιδικής μου φαντασίας. Πιστολιές, φιλιά, και άλλα σχετικά. Τι περιμένει κανείς από ένα εφηβικό πνεύμα που διαθέτω».
Όπως και να έχουν τα πράγματα, ο ήρωάς του είναι πιο διαχρονικός, με γοητεία αξεπέραστn. Γι’ αυτό και τα βιβλία του ακόμα και σήμερα επανεκδίδονται, μέχρι και στην συντηρητική Ρωσία, και σ’ άλλες χώρες είναι από τα πιο αγαπημένα και μπεστ- σέλερς βέβαια, όπως και οι ταινίες που, όσες φορές κι αν μεταδοθούν απ’ την τηλεόραση, έχουν μεγάλη τηλεθέαση,
Πενήντα χρόνια λοιπόν γιορτάζονται φέτος του αγαπημένου στο μεγάλο κοινό και αγέραστου και -εννοείται- πάντα φλογερού εραστή, πράκτορα 007- Τζέημς Μποντ.
Το κοινό όλου του κόσμου έχει ανάγκη από το παραμύθι.
ΤΑΣΟΣ ΚΟΥΤΣΟΘΑΝΑΣΗΣ
