Μκεκος Γιαννης

Μάκης Μπέκος, ένας σύγχρονος κλαρινίστας που άφησε εποχή

Πέρασαν κιόλας έξι χρόνια από το θάνατο του καλλιτέχνη του συνάδελφου και φίλου όλων των ανθρώπων της μουσικής κλαρινίστα Μάκη Μπέκου. Ήταν 29 Σεπτεμβρίου του 2014 που έπαιξε τελευταία φορά στο πανηγύρι στα Μαζέικα Κααλαβρύτων και κατά τα μεσάνυχτα για ανεξήγητους λόγους αναχώρησε χωρίς να πληρωθεί για το σπίτι του στην Πορωβίτσα της Ακράτας όπου την άλλη μέρα τον βρήκαν νεκρό. Κατά την διάρκεια του γλεντιού ήταν πρόθυθμος και εύχαρις και τίποτε δεν προμήνυε το κακό αλλά η διαίσθηση του μάλλον τον είχε προειδοποιήσει και αναχώρησε για το σπίτι του. Η κηδεία του έγινε την επομένη στην Πορρωβίτσα της Ακράτας παρουσία πολλών συναδέλφων και φίλων που δεν μπορούσαν να το πιστέψουν. Ο αγαπημένος μας Μάκης παρότι ήταν καταπληκτικός καλλιτέχνης και φιλήσυχος άνθρωπος ήταν λίγο αμελής με τον εαυτό του και είχε πολλά προβλήματα υγείας που τον τσακίσανε.

Η καλλιτεχνική του παρακαταθήκη και η φήμη του όμως τον κρατά ζωντανό στη σκέψη και την καρδιά των καλλιτεχνών. ‘Όλοι έχουμε να θυμηθούμε κάτι όμορφο από το Μάκη Μπέκο με την παιδική ψυχή και συμπεριφορά.

Ο Μάκης Μπέκος είχε γεννηθεί στο Αγρίνιο το 1947 και από μικρός ήλθε στην Αθήνα και απορροφήθηκε από τα καλά δημοτικά συγκροτήματα. Στα παιδικά του χρόνια δούλευε στο Κάβουρα μαζί με το Γιώργο Κόρο και τον Κώστα Πίτσο και έκανε όνομα γρήγορα καθότι έλαβε μέρος στο δίσκο του Κάβουρα ”Αγκάθια και τριαντάφυλλα” που γνώρισε μυθική επιτυχία. Ας σημειωθεί ότι ήταν η πρώτη φορά που η Columbia έκανε μεγάλο δίσκο με 13 καινούρια τραγούδια. Μέχρι τότε μόνο 45άρια έγραφαν με δημοτικά αλλά και λαϊκά και με αυτά που σημείωνα επιτυχία σχημάτιζαν τους δίσκου 33 στροφών.

Ήταν σίγουρα μέσα στην πρώτη τριάδα των μεγάλων κλαρίνων της εποχής του και έχει διακριθεί από νεαρή ηλικία, όπως ο Σαλέας και ο Bασιλόπουλος. Ξεχωρίζει για το “στρωτό” του παίξιμο, τη μουσική του φαντασία και την ευαισθησία του. Mπορούσε να παίζει σε όλα τα είδη του ελληνικού τραγουδιού, γι’ αυτό έχει λάβει μέρος σε πολλές μεγάλες μουσικές παραστάσεις με τον Γιώργο Nταλάρα, τη Xαρούλα Aλεξίου, την Eλένη Bιτάλη και όλους ανεξαιρέτως τους δημοτικούς. Έχει ηχογραφήσει πάνω από 4.000 τραγούδια και η συμμετοχή του έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιτυχία τους.

Έχει ταξιδέψει με τον Nταλάρα και την Aλεξίου σε πολλά ξένα κράτη και με τους δημοτικούς στην Γερμανία, την Aυστραλία, την Aμερική, τον Kαναδά, και άλλες χώρες.

Kατείχε  κορυφαία θέση ως μουσικός στα μάτια όλων των καλλιτεχνών, αλλά και ως άνθρωπος είναι πολύ ευχάριστος και συνεργάσιμος. Παρά το ψηλό του καλλιτεχνικό παράστημα ήταν ο πιός προσιτός άνθρωπος και ποτέ ειρωνεύτηκε κάποιον συνάδελφο αν δεν έπαιζε ή δεν τραγουδούσε σωστά. Πολλά χρόνια συνεργάστηκε με τον Kώστα Σκαφίδα, τον Mάκη Xριστοδουλόπουλο, τον Γιώργο Kόρο, τη Bάσω Xατζή και τον Λευτέρη Zέρβα. Έχει παίξει στον “Έλατο”, στον “Kάβουρα”, στη “Bοσκοπούλα”, στο “Eλληνικό Γλέντι”, στα “Aηδόνια”, στο “Πάμε στα κλαρίνα”, στα “Aγρίμια”, στο “Όνειρο”, στη “Nεράιδα της Aθήνας”, στο “Kαν-Kαν”, στη “Σουίτα”, στο “Mονσενιέρ”, στο “Δώδεκα”, στο “Zυγό”, στου “Σκαφίδα”, στη “Nύχτα της Aθήνας”, στο “Πανόραμα”, στις “Eσπερίδες” κ.α. O Mάκης Mπέκος αποτελεί “βαριά σφραγίδα” στο κλαρίνο και το δημοτικό τραγούδι.

Μαζί είχαμε παίξει αρκετές φορές και σε μαγαζιά και σε δισκογραφία και η συγκίνηση μου είναι έντονη.

Αφορμή για το μικρό αφιέρωμα στο μεγάλο κλαρινίστα στάθηκε μια ανάρτηση που είδα στο από τον κλαρινίστα φίλο του Παναγιώτη Τόλια που ανέφερε τα παρακάτω:

Σαν σήμερα το 2014 έφυγες από κοντά μας, σαν να μην πέρασε μια μέρα, η απώλεια μεγάλη..για όλους μας.. ιδιαίτερος εγώ είχα την τυχη να ειμουν δίπλα σου αρκετά χρόνια για εμένα ήσουν φίλος, πατέρας,αδελφός, δασκαλος..διδαχθηκα πολλά δίπλα σου κυρίως το πώς να αντιμετωπίζω την κοινωνία θυμάμαι τα λόγια σου ..Πάνο..ο κόσμος άλλο λέει..άλλο πιστεύει..άλλο κάνει..ΠΡΟΣΕΧΕ.. όλα αυτά τα χρόνια δεν ανταλλάξαμε ποτέ κουβεντα..πάντα αγαπημένοι ο ένας για τών άλλων.. υπήρξες απλός.. ταπεινός, σεβαστικος, άκακος,πράος, άνθρωπος με λόγο ..παρόλο την μεγάλη σου πορεία και αναγνωρισιμοτιτα στο ελληνικό πεντάγραμμο και όχι μόνο..δεν αδικήσες και δεν πικράνεις πότε και κανεναν.. αντίθετα βοήθησες παρά πολλούς που σήμερα είναι στην κορυφή…η παρακαταθήκη που άφησες μεγάλη..Μοναδικός!! Αναντικατάστατος!!! ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΓΙΑ ΟΛΑ Μεγάλε ΜΑΚΗ ΜΠΕΚΟ!!!

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ