Με την παρουσία λιγοστών φίλων και ελαχίστων συναδέλφων τελέστηκε σήμερα (26 Αυγούστου) στις 6 το απόγευμα στο Κοιμητήριο της Κηφησιάς (στον Άγιο Τρύφωνα) η κηδεία του δημοφιλούς τραγουδιστή Γιάννη Πουλόπουλου. Συγκινητικό επικήδειο εκ μέρους της Ένωσης Τραγουδιστών Ελλάδος εκφώνησε ο Αντιπρόεδρος Τάσος Κατωπόδης. Για το Γιάννη Πουλόπουλο μίλησαν επίσης ο Περικλής Περράκης και ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος (ιδιοκτήτης νυχτερινών κέντρων).
Από το χώρο του τραγουδιού παραβρέθηκαν, η Καίτη Γκρέυ, η Μελίνα Ασλανίδου, ο Πασχάλης, ο Αντύπας, η Ρένα Κουμιώτη, ο Γιάννης Δημητράς, η Ελένη Ρόδα, η Λουκίρα Καρέρ (Πλέσσα) , ο Μιχάλης Βιολάρης , ο Γιάννης Κρυμιζάκης, ο Τάσος Κατωπόδης, ο Γιάννης Μητρόπουλος, ο Χρήστος Αγγελόπουλος, ο Τάκης Κωσταντακόπουλος, η Νάντια Καράγιαννη, ο Περικλής και η Ξανθή Περράκη, ο Γιάννης Γλέζος, ο Γιώργος Λεμπέσης, η Γιώτα Γιάννα, ο Γιάννης Μπουρνέλης, η στιχουργός η Λίνα Νικολακοπούλου, και η δημοσιογράφος Νίνα Βλάχου. Πλήθος στεφάνων έστειλαν φίλοι συγγενείς και συνεργάτες του εκλιπόντος, η Ένωση Τραγουδιστών Ελλάδος, οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης ”Ερατώ” και ”Αυτοδιαχείριση”, η δισκογραφική εταιρεία ΜΙΝOS-EMI και ο παραγωγός Δημήτρης 
Κάππος.
H απουσία των μεγάλων ονομάτων του ελληνικού τραγουδιού ήταν εμφανής και σχολιάστηκε δυσμενέστατα από τον κόσμο αφού ούτε ένα στεφάνι δεν έστειλαν. Ας σημειωθεί ότι ο Πουλόπουλος ήταν ”εκτός συστήματος” αυστηρός, διεκδικητικός και δεν έγλειφε κανέναν γιαυτό και το σύστημα και οι ανθρωποί του απήχαν. Αν ιχυριστούν ότι απήχαν λόγω πανδημίας και λόγους ασφαλείας, θα το δεχόμαστε αν είχαν στείλει τουλάχιστον ένα στεφάνι. Αν πάλι ισχυριστούν ότι βρίσκονται σε ευπαθή κατάσταση θα τους διαψεύσει η παρουσία της 96 χρονης Καίτης Γκρέϋ που δεν πτοήθηκε. Το σχολιάζουμε διότι όχι ότι με την παρουσία τους θα προσέθεταν κάτι στην αξία το κύρος και τη μνήμη του Γιάννη Πουλόπουλου αλλά διότι με τη συμπεριφορά τους απαξιώνουν τον επαγγελματικό τους χώρο και το πολιτιστικό του χαρακτήρα.
Αν δεν είχαν παραβρεθεί οι είκοσι συνάδελφοί του και ο αντιπρόεδρος της Ένωσης Τραγουδιστών, ο αποχαιρετισμός του τεράστιου τραγουδιστή που στόλισε τις δεκάδες κινηματογραφικές ταινίες με τη φωνή και την όμορφη εικόνα του, θα έμοιαζε με αυτόν του πιο ”ασήμαντου” ανθρώπου. Μέχρι ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος άκουσα που δήλωνε σε κάποιο κανάλι ότι ”δεν είναι εκπροσώπηση συναδέλφων αυτή για ένα Γιάννη Πουλόπουλο”. Οι δημοσιογράφοι και οι οπερατέρ ήταν πολύ περισσότεροι από τον κόσμο και μάταια περίμεναν να δουν κάποιο επώνυμο να εμπλουτίσουν το ρεπορτάζ τους.
Παρόμοια εικόνα είχαμε παρατηρήσει στην κηδεία της Τζένης Βάνου με τη μόνη διαφορά ότι στην κηδεία της Βάνου είχαν πάει πάνω από 1500 θαυμαστές της και 15 μόνο καλλιτέχνες.
Στο νοσοκομείο ”Αττικό” άφησε χθες βράδυ (Κυριακή 23 Αυγούστου) στις 9 η ώρα την τελευταία του πνοή σε ηλικία 79 ετών ο πιο λαοφιλής έλληνας τραγουδιστής Γιάννης Πουλόπουλος που μεσουράνησε στη δεκαετία του ’80. Ο Γιάννης Πουλόπουλος είχε γεννηθεί στο Μεταξουργείο και μεγάλωσε στο Περιστέρι. Από μικρή ηλικία βγήκε στο μεροκάμματο. Οικοδομή, δουλειές του ποδαριού, ακόμη και ποδόσφαιρο στον ”Ήφαιστο” και τον ¨Ατρόμητο Περιστερίού”. Παράλληλα τραγουδούσε ερασιτεχνικά παίζοντας κιθάρα. Χάρη στο ταλέντο του όμως και την επιμονή του (καθότι Mανιάτης στην καταγωγή) κατάφερε να ανέβει όλα τα σκαλιά της επιτυχίας . Διαθέτοντας ίσως την ωραιότερη φωνή κατάφερε να αποσπάσει των ενδιαφέρον των σπουδαιότερων συνθετών όπως του Μίκη Θεοδωράκη, του Μίμη Πλέσσα, του Γιάννη Σπανού, του Μάνου Λοϊζου, του Nίκου Μαμαγκάκη κ.α. Από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του είναι ο “Δρόμος” των Μιμή Πλέσσα Λευτέρη Παπαδόπουλου που ξεπέρασε κατά πολύ το 1.000.000 αντίτυπα. Ότι κιαν τραγούδησε ο Πουλόπουλος από Νέο Κύμα έως το ‘Άγαλμα” έως τα ποιήματα του Βυζηινού είναι αριστουργήματα. Χρειάζονται ώρες να σκιαγραφήσουμε το έργο του. Ως άνθρωπος ήταν λίγο σκληρός και είχε κόντρα με τις δισκογραφικές πολλές φορές, δεν ήταν ούτε βολικός ούτε κορόϊδο, ήθελε να πληρώνεται για τη δουλεία του, κάτι που δεν άρεσε στις εταιρείες με ότι συνεπάγεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Το 1999 βλέποντας τον ευτελισμό της νυχτερινής διασκέδασης έβαλε τέλος στις εμφανίσεις του και ζούσε απλοϊκά και μακριά από το σύστημα. Τελευταία του συνέντευξη στο περιοδικό μας ήταν τον Δεκέμβριο του 1999 στο συντάκτη μας Τάσο Κουτσοθανάση.
